წითელი ძაფი და ზოგადად ძაფი შემბული მაჯაზე ბევრ ძველ ხალხებში და კულტურაში ითვლებოდა დამცავ თილისმად.
რაც შეეხება კაბალას, აქ ითვლება, რომ ნეგატიური ენერგია ადამიანში შემოდის მარცხენა ხელიდან ( ზოგადად მარცხენა მხარე არის მიმღები და მარჯვენა გამცემი), ამიტომ კონკრეტულულად წითელი ძაფი , რომელიც ასე ”მოდაში” შემოვიდა ბოლო წლებია უნდა ატაროთ მარცხენა ხელზე. კაბალაში ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ეს ძაფი უნდა შეიბათ წმინდა ადგილას, აუცილებლად სხვა უნდა დაგეხმაროთ ამაში და არა თავად. ეს სხვა უნდა იყოს ადამიანი, რომელსაც ენდობით და რომელსაც გულით უნდა თქვენთვის კარგი. სხვა შემთხვევაში ამ ძაფით დაცვის პრნციპი არ იმუშავებს და ყველაზე მნიშვნელოვანი არის ლოცვა , ჩათქმა , დამუხტვა ამ თილისმის, რომლისთვისაც სპეციალური ლოცვები არსებობს. ასევე მნიშვნელოვანია, როცა ამ თილისმას ატარებთ თქვენც არ უნდა გქონდეთ ცუდი ფიქრები და აზრები ამ პერიოდში, თორემ მთელი ეს აგრესია და ნეგატივი თავს მოიყრის ამ შალის ძაფში და ის ვერ შეასრულებს თავის ფუნქციას. ასე გვეუბნებიან კაბალისტები.
სლავებთან საქმე ცოტა სხვაგვარად არის. ამ შემთხვევაში თქვენ თავად შეგიძლიათ შეიბათ სამაჯური. აუცილებელია შებმის დროს გააკეთოთ 7 კვანძი, ყოველი კვანძის გაკეთების დროს ითხოვეთ დაცვა სამყაროსგან და ნათლად წარმოიდგინეთ (კონკრეტულად) რა შეიცლვება ამის მერე თქვენს ცხოვრებაში. არ იფიქროთ ცუდზე ამ დროს, განეწყვეთ სიხარულით .
კაბალისტებთან აუცილებელია ძაფი იყოს შალის, სლავიანურ ტრადიციებშიც ნახსენებია, მაგრამ არა კონკრეტულად შალი, არამედ ნებისმიერი ნატურალური ძაფი.
თუ ერთ დღესაც თქვენი დამცავი თილისმა გაწყდება ან გაგძვრებათ ან დაკარგავთ არ ინერვიულოთ, ეს კარგის ნიშნად ითვლება : ამ დროს ადამინს გვერდით ჩაურა ცუდმა ამბავმა ან ნეგატიურმა დარტყმამ. ამის შემდეგ დაწვით ეს ძაფი და თუ კარგად გამოგადგათ ეს თილისმა პრაქტიკაში დაამზადეთ ახალი.
რაც შეეხება ძაფის ფერს , აქ ერთი კონკრეტული ვერსია არ არსებობს. ყველა კულტურას საკუტარი ლეგენდა აქვს ამის შესახებ.
სლავებში ეს უკავშირდება ქალღმერთ გედს (богине Лебедь), რომელმაც გლეხებს ასწავლა წითელი ბადის ქსოვა და რომელიც მათ სახლებს იცავდა ავდმოყოფოებისგან და ნეგატიური ძალებისგან, არ აძლევბდა სახლში შესვლის უფლებას.
საქართველოშიც გვაქვს ეს რიტუალი, მაღალმთიან დასახლებებში, სადაც დღემდე არის შემორჩენილი მზის კულტი თუნდაც მითების და ცრურწმენების დონეზე, პატარა ბავშვებს უკეთებენ ხელზე წითელ ძაფს. ითვლება რომ წითელი შალის ძაფი ისრუტავს მზის ენერგიას და ამ ენერგიას აბალანსებს ადამიანში, ამიტომაც მზის ზედმეტი სხივებისგან იცავს მას და ზუსტად იმდენ ვიტალურ ენერგიას აძლევს, რაც საჭიროა ჯანმრთელობისთვის.
უამრავი მსგავსი მითი და ლეგენდა არსებობს აბსოლუტურად ყველა კულტურაში.
სლავებში, როგორც ზემოთ ვთქვი მარტო წითელი ძაფი არ არის, ისინი იყენებ თითქმის ყველა ფერს და ყველას თავისი დანიშნულება აქვს. ჩამოვწერ ამ მნიშვნელობებს ქვემოთ და კიდევ გავიმეორებ, აქ აუცილებელია სამაჯურის შებმის დროს გააკეთოთ 7 კვანძი და შვიდივეზე ჩაუთქვათ დაცვა და კონკრეტულად რა გინდათ.
სამაჯურს შეგიძლიათ გაიკეთოთ, როგორც მარჯვენა, ისე მარცხენა ხელზე დანიშნულების მიხედვით (მარცხენა მიღება, მარჯვენა გაცემა) და შეგიძლიათ რამოდენიმე ფერი ერთად დაწნათ.
- წითელი – დამცავი თილისმა, იცავს ნეგატიური ენერგიისგან და პროგრამისგან.
- ნარინჯისფერი – მზის ენერგიის ფერია, ჯანმრთელობისთვის
- ყითელი – მზის ფერი, იძლევა შემოქმდებით ენერგია და ადამიანს ეხმარება მუშაობაში (შექმნაში)
- მწვანე – გულის ჩაკრის ფერი – წმინდავს ადამინის ენერგეტიკას, ხელს უწყობს ადამტაციაში და სულიერი და ფიზიკური ენერგიის დაბალანსებაში,
- ლურჯი – იცავს ადამინს დანაკარგებისგან ნებისმიერ დონეზე. კარგია ჩაკეტილი ადამინებისთვის, რომ უფრო მეტად გაეხსნან სამყაროს.
- თეთრი – გამოადგება ადამინს ვინ დაკავებულია სულიერი და ენერგეტიკული პრაქტიკებით.
- ბორდოსფერი – კარგია ბიზნესისთვის და მატერიალური კეთილდრეობისთვის
- ვარდისფერი – კარგია სიყვარულის მოსაზიდად.
- შავი – მოაქვს სოციუმთან ინტეგრაცია და დაფასება მისგან.
წარმატებები 🙂
მოამზადა : Nina Runes
“ეზოთერული სახელოსნო”
